Στον κήπο μου έχω πάντοτε μια γλάστρα μελιτζάνας,
που είναι ιδιόρρυθμη και που δεν έχει ταίρι
Όπως αυτές που βάζουνε οι αγρότες στους μπαξέδες
και την αγόρασα κι εγώ πέρσι το καλοκαίρι….
Αυτόν που μου την πούλησε σαν τώρα τον θυμάμαι,
Ήταν φτυστός, τ’ ορκίζομαι, ολόιδιος ο Αλέξης!
Χωρίς γραβάτα, χαλαρός, και στο δικό του κόσμο
Να λέει με "παπανδρεϊκή" φωνή τις παρακάτω λέξεις……
"Ετούτη η ποικιλία, εδώ, που θες να παζαρέψεις
Είναι λίγο παράξενη, δεν ξέρω αν σε συμφέρει
Γιατί όσοι την αγόρασαν, άλλαξαν χαρακτήρα,
Και κάνανε παγαποντιές και «χώνανε» τους άλλους!
Ένας αράπης «έχωσε» άπονα τον κωστέτσο
Δεν ξέρω αν του άρεσε μα ο άνθρωπος πονούσε.
Κι ένας ψηλός βασταγερός "έχωσε" τον ψηνάκη
Κι ο άμοιρος δυο τρεις βραδιές σαν ψάρι σπαρταρούσε
Την πήραν κι οι πολιτικοί κι "έχωσαν" την Ελλάδα
Με ΕΝΦΙΑ, φόρους, κι ο λαός, ακόμα υποφέρει
Εγώ στο δίνω το φυτό μα πρόσεχε "δικέ μου"
Αν «χώσεις» κάναν άνθρωπο ποτέ κανείς δεν ξέρει
Σκύψε και δες, στην άκρη του έχει μια μελιτζάνα
Είναι γλυκιά, μα πρόσεχε, δεν είναι "κρύο πιάτο"
Θέλει μαγείρεμα, αλλιώς να πάρεις κάτι άλλο
Πόσο έχει; Μόνο δυό Ευρώ… αφού το θέλεις πάρ' το!"
Ένα φυτό μελιτζανιάς έχω μέσα στη γλάστρα
Με μελιτζάνα γίγαντα στον «ταρατσόκηπό» μου
Θα τη χαρίσω, γιατί εγώ δε "χώνω" άλλους ανθρώπους
Και έχω έννοια μη καμιά φορά... τη στρέψω στον εαυτό μου
Ανδρέας Τασόπουλος"Ιστορίες του Ταρατσόκηπου"
Μουσική Θάνος Μικρούτσικος (όχι για τους δικούς μου στίχους ο άνθρωπος....)
{youtube}GUZ5GKMdC4{/youtube}