Εκατοντάδες ανήσυχοι αριστεροί πολίτες που ψάχνουν απάντηση στο πώς θα συγκροτηθεί ένα “κοινωνικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής για να σταματήσει η μεγάλη λεηλασία” κατέκλυσαν το “Ελληνικό Μολύβι” την Τετάρτη 9/10 στην εκδήλωση που διοργάνωσε η ΝΕ Δυτικής Αθήνας της Νέας Αριστεράς.
- Η δημιουργία ενός μετωπικού σχήματος ανταγωνιστικού στην πολιτική της Ν.Δ είναι σήμερα ένα γνήσια λαϊκό αίτημα.
Το μείζον σε μία τέτοια συζήτηση είναι το πολιτικό περιεχόμενο και η διατύπωση ενός σχεδίου απέναντι στην διακυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη και την "ηγεμονία" της Δεξιάς.
Η μάχη αυτή είναι ιδεολογική και προγραμματική με το πολιτικό πλαίσιο και το στίγμα να μπαίνουν μπροστά και όχι οργανωτικά και προσωποκεντρικά ζητήματα.
Είναι κατανοητό ότι το κοινωνικό μέτωπο που πρέπει να δημιουργηθεί θα ξεπηδήσει μέσα από τις αντιδράσεις της κοινωνίας και των εργαζομένων ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που λεηλατούν τις ζωές μας. Τέτοιο δείγμα είναι ο σημερινός ενωτικός και παραδειγματικός αγώνας των εργαζομένων σε WOLT και E-FOOD για να αντιστραφεί η σημερινή κατάσταση φτωχοποίησης των πολλών, για δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου, για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και ζωής.
- Εκ μέρους της Νομαρχιακής Επιτροπής ο συντονιστής Τάσος Σαράντου παρουσίασε τους λόγους και τις αιτίες για τη διενέργεια αυτής της εκδήλωσης .
Η Έφη Αχτσιόγλου, ο Διονύσης Τεμπονέρας και η Γιώτα Λαζαροπούλου στις τοποθετήσεις του, προσπάθησαν να θέσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις μιας τέτοιας κοινωνικής και πολιτικής συνεργασίας.
- Ο προβληματισμός του κοινού μέσα από τις ερωτήσεις και τους προβληματισμούς του επιβεβαίωσε την αναγκαιότητα να δοθεί μία νέα προοπτική ώστε να σταματήσει η μεγάλη "λεηλασία".
Σημεία ομιλίας της Έφης Αχτσιόγλου, στην εκδήλωση της Νομαρχιακής Επιτροπής Δυτικής Αθήνας της Νέας Αριστεράς
Η ΝΔ εκφράζει και εκπροσωπεί αυτούς που κερδίζουν όλο και περισσότερα μέσω της στρατηγικής της αντίστροφης αναδιανομής. Αυτή η στρατηγική υπηρετείται πρώτον μέσα από την οικονομική πολιτική και την πολιτική για την εργασία, δεύτερον μέσα από την πολιτική απέναντι στα δημόσια αγαθά και το κοινωνικό κράτος.
- Αυτό υπηρετείται από κάθε πολιτική επιλογή της ΝΔ και έχει σαφείς κερδισμένους, τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, τα ολιγοπώλια, τα υψηλά και πολύ υψηλά εισοδήματα.
Αν σε αυτούς προσθέσει κανείς και τα παραδοσιακά της ακροατήρια, που ικανοποιούνται από σειρά υπερσυντηρητικών λόγων και έργων, σχηματίζει μια καθαρή εικόνα του σε τι συνίσταται η σημερινή ηγεμονία της δεξιάς.
- Εξίσου σαφές όμως είναι ότι αυτή η στρατηγική έχει πολλούς χαμένους. Για την πλειονότητα των πολιτών η θέση δυσχεραίνεται καθημερινά λόγω ακρίβειας, ανεπάρκειας μισθών και εισοδημάτων, ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης δημόσιων αγαθών, αντικοινωνικών και αντιδημοκρατικών επιλογών της ΝΔ.
Αυτή η κατάσταση θα έπρεπε να έχει ξεσηκώσει γενικευμένο κύμα αντιδράσεων. Αυτό όμως δεν συμβαίνει, ας είμαστε ειλικρινείς. Μπορεί να υπάρχει μια αγανάκτηση που να αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Μια δυσαρέσκεια, με 7 στους 10 να λένε ότι τα πράγματα πάνε άσχημα και πως νιώθουν αγανάκτηση και ανασφάλεια. Αυτή εκφράστηκε με μια αποδοκιμασία της ΝΔ στις ευρωεκλογές που όμως την καρπώθηκαν κυρίως ακροδεξιά κόμματα. Άρα δεν υπάρχει ρεύμα ανατροπής. Είναι σαφές ότι υπάρχει ένα πολιτικό κενό.
- Αυτό το πολιτικό κενό καλούμαστε να καλύψουμε. Θέλουμε αλλά και οφείλουμε να καλύψουμε. Και λέω οφείλουμε γιατί όσο δεν το κάνει αυτό η Αριστερά, η κοινωνική δυσαρέσκεια θα βρει τρόπο να εκφραστεί μέσα από ακροδεξιές δυνάμεις.
Προϋποθέσεις γι’ αυτό:
Η συζήτηση πρέπει να απομακρυνθεί από την αναζήτηση μεσσία. Δεν αναζητούμε ένα λαμπερό πρόσωπο για να εκφράσει υποτίθεται κάτι που είναι έτοιμο εκεί έξω, -μια προοδευτική παράταξη, μια κεντροαριστερά, μια δημοκρατική παράταξη όπως ακούω από τους δημοσιολογούντες, που είναι τάχα έτοιμα και απλώς περιμένουν το πρόσωπο. Όλα αυτά τα έχουμε χιλιοακούσει και αποδείχτηκε από τα πράγματα ότι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ζωή.
- Η συζήτηση πρέπει επιτέλους να απομακρυνθεί από τις μεταγραφές προσωπικοτήτων, τις ατομικές διαπραγματεύσεις και τις συγκολλήσεις κορυφής. Η απάντηση θα έρθει από τη συγκρότηση του αντίπαλου κοινωνικού μπλοκ, του δικού μας συνασπισμού κοινωνικών δυνάμεων που αυτή τη στιγμή εκφράζονται πολιτικά με τρόπο διάσπαρτο και εξ αυτού του λόγου με τρόπο αποδυναμωμένο. Άρα το καθήκον είναι διπλό και αλληλένδετο. Πώς συγκροτείται το μπλοκ σε κοινωνικό επίπεδο και πώς εκφράζετε σε πολιτικό επίπεδο. Κανένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο. Κι εδώ η ευθύνη βαραίνει τόσο εμάς όσο και τους συνδικαλιστικούς φορείς εκπροσώπησης.
Η συζήτηση πρέπει να γίνει προγραμματική, για τα συγκεκριμένα προβλήματα που αφορούν τους πολίτες να μιλάμε συγκεκριμένα. Από την πλευρά μας έχουμε καταθέσει συγκεκριμένους άξονες, σε συγκεκριμένα μέτωπα, ως ένα αρχικό πεδίο για να δούμε συγκλίσεις.
Για την ακρίβεια, με πλαφόν σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας - μηδενισμό του ΦΠΑ σε βασικά ήδη διαβίωσης - αυξήσεις μισθών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα πάνω από το επίπεδο του πληθωρισμού.
- Για τη στήριξη και την ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, με προσλήψεις και αύξηση αποδοχών.
Για την ενέργεια, με πλαφόν στη λιανική και χονδρική τιμή του ρεύματος - δημόσιο σχεδιασμός των ΑΠΕ - ενεργειακές κοινότητες - διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ και των δικτύων στην ηλεκτρική ενέργεια και στο αέριο.
- Για τη στέγη, με κατάργηση της Golden Visa - δραστικό περιορισμός του Airbnb σε όλη την επικράτεια - δημόσιο οργανισμό κατοικίας για να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που θα αυξήσει την προσφορά - πλήρης προστασία της πρώτης κατοικίας των λαϊκών στρωμάτων από πλειστηριασμούς.
Για την πολιτική προστασία και την κλιματική κρίση. Καμία ιδιωτικοποίηση σε φορέα διαχείρισης υδάτων - καμία κερδοσκοπία στο φυσικό αγαθό του νερού - έργα υποδομής που λείπουν.
- Για την εργασία, με συλλογικές συμβάσεις με καθολική εφαρμογή για όλους τους εργαζόμενους - μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών, αναβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών, το ΣΕΠΕ να επιστρέψει στο υπουργείο Εργασίας.
Αυτές είναι κάποιες προγραμματικές προτάσεις που μιλούν για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία και πάνω σε ρεαλιστικές και ριζοσπαστικές θέσεις δείχνουμε τον άλλο δρόμο απέναντι στη δεξιά ηγεμονία
- Ο πολιτικός φορέας δεν μπορεί να προβάλει μόνο οικονομικά αιτήματα. Ο πολιτικός φορέας προτάσσει στρατηγική. Η στρατηγική πρέπει να είναι πλήρως και ολοκληρωτικά αντιπαραθετική με αυτή της Δεξιάς. Δεν μπορεί να είναι συναινετική σε κορυφαία ζητήματα. Δεν μπορεί να περπατάει στο δρόμο της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης: είτε αυτή αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, είτε την κούρσα εξοπλισμών, τις πολεμικές επιχειρήσεις, την αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική υστερία, την άγρια καταστολή κινητοποιήσεων, υπό το φόβο του πολιτικού κόστους. Είναι ακριβώς η διολίσθηση των κεντρώων κομμάτων σε τέτοιες θέσεις, για λόγους υποτίθεται δημοφιλίας που έδωσαν χώρο στην άκρα δεξιά και κανονικοποίησαν τον λόγο και τις θέσεις της.
Ούτε η λύση είναι η άλλη φαντασίωση: ότι αρκεί να κλίνουμε τη φράση «ριζοσπαστική αριστερά» σε όλες τις πτώσεις για να μας ακολουθήσουν δυνάμεις στον δρόμο της συνέπειας και της ανυποχώρητης μάχης ή να προτείνουμε την πλέον ριζοσπαστική και παντελώς ανεφάρμοστη κάθε φορά θέση. Αυτό το κάνουν δυνάμεις τις εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς εδώ και χρόνια χωρίς να τελεσφορούν. Είναι μια δοκιμασμένη και μάλλον όχι ιδιαίτερα αποτελεσματική πολιτική στρατηγική της οποίας φορείς υπάρχουν πάμπολλοι στην Ελλάδα χωρίς να έχουν καταφέρει να εκφράσουν τα υλικά συμφέροντα των πολλών.
Χρειάζεται σαφής κοινωνική και ταξική απεύθυνση: Με κεντρικό πυλώνα τις
- δυνάμεις της μισθωτής εργασίας, τους επισφαλείς, τους νέους επιστήμονες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς αγρότες, τους επαγγελματίες που ζουν από την εργασία τους, όλους αυτούς που σήμερα υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης του κόστους ζωής, της αυταρχικής δημοκρατίας, την άλωση του κοινωνικού κράτους από κυριολεκτικά ανεξέλεγκτα ιδιωτικά συμφέροντα. Επομένως και εδώ θέλω να σταθώ με ένταση καθαρότητα και σαφήνεια: Για εμάς προηγείται η κοινωνική απεύθυνση, η ταξική απεύθυνση από τις αόριστες αναφορές σε μια δημοκρατική παράταξη που υποτίθεται υπάρχει κάπου έξω έτοιμη και μας περιμένει.
Διάρρηξη της ηγεμονίας στον πυρήνα της σημαίνει να δίνεις τη μάχη των ιδεών. Να δείξουμε και να πείσουμε ότι η αύξηση των μισθών δεν στερεί την ανάπτυξη, η φορολογία δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι κακό, η απορρύθμιση της εργασίας δεν είναι μοχλός αύξησης της ανταγωνιστικότητας. Να δείξουμε και να εξηγήσουμε γιατί η δίκη μας πολιτική είναι τελικά αυτή που υπηρετεί τα συμφέροντα όλης της κοινωνίας.
- Όχι μόνο άμυνα. Η Αριστερά πρέπει να μιλήσει επιμένοντας στις θετικές δυνατότητες των μεγάλων αλλαγών που συντελούνται σε πλανητική κλίμακα. Η εποχή που η Αριστερά έδινε μια μάχη χαρακωμάτων για να μην «περάσει» κάτι, έχει κλείσει την ιστορική της χρησιμότητα. Η δικιά μας δουλειά είναι με τεκμηρίωση και οραματικό λόγο να περιγράψουμε την ιστορική δυνατότητα αλλαγής των συνθηκών ζωής στο σήμερα. Οι προκλήσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης, της κλιματικής μετάβασης, της αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου αν παραμείνουν στην κυριαρχία της Δεξιάς τότε από τη μία το κοινωνικό τους κόστος θα είναι τεράστιο και από την άλλη θα μας εγκλωβίσουν σε μια αμυντική στάση που δεν μπορεί να εμπνεύσει τα πιο δυναμικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Έθεσα ορισμένους άξονες/βάσεις πάνω στις οποίες είμαι βέβαιη ότι εδώ μέσα αλλά και εκεί έξω θα βρούμε πολύ περισσότερες συγκλίσεις πάρα αποκλίσεις. Η μάχη θεωρώ είναι ακόμη ανοιχτή. Η Αριστερά είναι εδώ και καλείται να ανταποκριθεί στο λαϊκό αίτημα. Κι για όσους μετά απ’ αυτά λένε: ωραία τα λέτε , αλλά τώρα τι θα γίνει. Θα απαντήσω: Εμείς είμαστε εδώ. Και μιλάμε ήδη γι’ αυτό. Δεν είμαστε στο παρελθόν. Δεν μιλάμε για όσα μας χωρίζουν. Έχουμε ξεκινήσει και μιλάμε ήδη για το αύριο. 
«ΟΜΙΛΙΑ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΟΛΥΒΙ» - Διονύσης Τεμπονέρας
Α. Το εκλογικό αποτέλεσμα της 9ης Ιούνη μαρτυρά
α) Το περίπου 60% της αποχής, από την εκλογική διαδικασία, είναι ηχηρό μήνυμα της περιθωριοποίησης της κοινωνίας και προάγγελος μιας νέας συστημικής ηγεμονίας όπου η οικονομική ολιγαρχία ποδηγετεί την πολιτική και επιβάλλει τους στρατηγικούς της σχεδιασμούς με απούσα ή κατευθυνόμενη την κοινωνία των κινημάτων και των ενεργών πολιτών. Τα πρώτα αποτελέσματα της τεχνητής νοημοσύνης δίνουν τους πρώτους καρπούς.
β) Η Ν.Δ απώλεσε περίπου 1.000.000 ψηφοφόρους και μαζί την κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό. Η αρχή του τέλους είναι σε εξέλιξη με κυρίαρχο στοιχείο την εσωκομματική διαπάλη και σαν συνέπεια την επίσπευση των κοινοβουλευτικών εκλογών (χρονικός ορίζοντας είναι περίπου ένας χρόνος, άρα οι διεργασίες, στον προοδευτικό χώρο και την αριστερά, είναι επιβεβλημένες – δεσμευτικές – υποχρεωτικές, με άμεσο στόχο τη συγκρότηση πόλου ανοικτού σε όλες τις αντίστοιχες δυνάμεις και τη διαμόρφωση πολιτικής πρότασης διακυβέρνησης).
γ) Το ΠΑΣΟΚ με πραγματικές απώλειες ψηφοφόρων, παρά τη βελτιωμένη του ποσοστιαία αύξηση, μπήκε σε ένα νέο κύκλο εσωτερικών τριβών, και αμφισβήτησης της ηγεσίας του. Δεν προκύπτει «κοινωνικό ρεύμα» ανεξαρτήτως της νέας ηγεσίας που θα προκύψει.
δ) Τα μικρά αριστερά κόμματα καταγράφουν τον κατακερματισμό και την απογοήτευση, αλλά και την ανάγκη ανασυγκρότησης και ανασύνθεσής τους σ’ ένα φρέσκο, πυκνό πόλο ανάγκης με ένα μίνιμουμ πολιτικό πρόγραμμα (ΤΙΝΑ). Οι διεργασίες με αξιοποίηση και άμεση εμπλοκή της κοινωνίας τοπικά, κινηματικά, θεματικά κ.α.
ε) Ο χώρος της ακροδεξιάς πολυδιασπασμένος και σε μεγάλο βαθμό εγκαταλεί-ποντας τη θαλπωρή της Ν.Δ, επιχειρεί να βρεθεί στο βηματισμό της Ευρωπαϊκής ακροδεξιάς. Η απειλή του Ευρωπαϊκού φασισμού (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία) έχει στοιχεία του μεσοπολέμου και εν δυνάμει θρυαλλίδα ενός νέου και καταστροφικότερου. Η Ευρώπη εκπέμπει SOS.
Η σημερινή πραγματικότητα δεν επιτρέπει στον προοδευτικό και αριστερό χώρο την ελιτίστική πολιτική των ηγεμονιών, της πολυδιάσπασης και της αυτοκαταστροφής. Αντίθετα, επιβάλλει και υποχρεώνει μια άνοιξη των δυνάμεών της με συλλογικότητα, συμπερίληψη, δημοκρατία, ισοτιμία και δικλείδες που θα εγγυώνται ένα ισχυρό πολυπαραγοντικό πόλο με όπλο του ένα πολιτικό προγραμματικό σχέδιο λειτουργίας και δράσης, που θα στοχεύει στην ανατροπή των δεξιών, αντιλαϊκών πολιτικών και στη δημιουργία ενός κοινωνικού, δίκαιου, δημοκρατικού και συμμετοχικού κράτους των πολιτών.
Β. Ποιες δυνάμεις θα μπορούσαν να συγκροτήσουν αυτό τον πόλο διάσωσης του λαού; Υπάρχουν; ΝΑΙ.
Είναι κόμματα και πολιτικές κινήσεις εντός και εκτός κοινοβουλίου, είναι συλλογικότητες πολιτικές, εργαζομένων, ανέργων, νεολαίας, γυναικών, πολιτισμού, αθλητισμού, διανόησης, επιστημόνων, αγροτών, επαγγελματιών, θεματικού ενδιαφέροντος, ΛΟΑΤΚΙ, φοιτητών κ.α.
Γ. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ
Ελάχιστο πρόγραμμα συμφωνίας του νέου πόλου, ανάγκη συνεύρεσης, συλλογικότητας και κοινής αγωνιστικής δράσης. Προτείνεται:
Υπεράσπιση της Ειρήνης, σταμάτημα ΤΩΡΑ των εγκληματικών ανθρωποκτόνων στρατοκρατικών επιχειρήσεων στη μαρτυρική Παλαιστίνη και εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ (με δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους). Ειρήνη στην Ουκρανία και εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ.
Εθνικά θέματα: Υπεράσπιση της ανεξαρτησίας των συνόρων, της αιγιαλίτιδας ζώνης και τις υφαλοκρηπίδας της χώρας. Άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για δίκαιη λύση του Κυπριακού.
Δημογραφικό: Μείζων απειλή η γήρανση και η απίσχναση του Ελληνικού πληθυσμού. Άμεσα μέτρα υποστήριξης και φροντίδας του παιδιού και του γονεϊκού περιβάλλοντος.
Εξωτερική πολιτική:
Σχέσεις με όλες τις χώρες στη βάση της ειρήνης, του αμοιβαίου οφέλους και των αρχών Διεθνούς Δικαίου.
Επαναπροσδιορισμός και απαλλαγή από τις δουλείες της Ε.Ε (μνημονιακοί νόμοι, κ.α)
Σχέσεις με ΗΠΑ, απαλλαγμένες από εξαρτήσεις
Αποκατάσταση σχέσεων με Ρωσία, Κίνα
Σταθερή πολιτική σχέση με Τουρκία και αντιμετώπιση των αναθεωρητικών της πολιτικών. Αιγιαλίτιδα ζώνη, υφαλοκρηπίδα, γκρίζες περιοχές κ.α.
Επανεξέταση και διαμόρφωση νέων πολιτικών με το Ισραήλ και τις Αραβικές χώρες κ.α.
Κράτος δικαίου
Εξυγίανση και αποκατάσταση της δικαιοσύνης
Επανεξέταση ανεξάρτητων Αρχών. Αποκατάσταση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ανάδειξη των δικαστικών ηγεσιών και κάθαρση του σώματος. Ποινικοί κώδικες, φυλακές, εξανθρωπισμός συνθηκών κράτησης κ.α.
Άμυνα:
Υπεράσπιση Ειρήνης. ΟΧΙ στον Πόλεμο.
Επανεξέταση των σχέσεων με το ΝΑΤΟ. Όχι στη συμμετοχή της χώρας σε επιχειρήσεις εκτός συνόρων.
Αξιολόγηση και έλεγχος στρατιωτικών δαπανών με κριτήριο την ανεξαρτησία της χώρας, την αμυντική της θωράκιση και την ασφάλεια των πολιτών.
Εξυγίανση της αστυνομίας και του λιμενικού με αποκλειστικό στόχο την δημοκρατική προστασία των πολιτών.
Αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της οικονομίας
Να χτυπηθεί η ολοένα και μεγαλύτερη απαλλοτρίωση του δημόσιου πλούτου από λίγες οικογένειες.
Να αλλάξει το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Να αποτελέσει ο δημόσιος Τομέας την ατμομηχανή της οικονομίας.
Επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, όπως ενέργειας, μεταφορών, επικοινωνιών, νέων τεχνολογιών και Δημόσιας Επενδυτικής Τράπεζας να υπάρχουν στον έλεγχο του κράτους.
Να επανεξετασθεί ο ρόλος των Τραπεζών και γενικότερα η Τραπεζική πολιτική συνδυασμένη και με τη νομισματική.
Το Δημόσιο χρέος, τα Funds, «Ηρακλής», στεγαστικό, καρτέλ, χρηματιστήριο, χρήζουν άμεσης και δραστικής αντιμετώπισης.
Ακρίβεια, εισοδηματική πολιτική
Χτύπημα της αισχροκέρδειας των καρτέλ ενέργειας, εισαγωγών, μεγαλομπακάληδων κ.α. έλεγχος Airbnb,στέγης και ενοικίων.
Προοδευτική φορολογική κλιμάκωση εισοδημάτων. Αφορολόγητο στα 13.000 €. Φορολόγηση υπερκερδών 90%.
Στους μισθούς και μεροκάματα θέσπιση ΑΤΑ
Κατώτερος μισθός 1.300 €, κατώτατη σύνταξη 70% (910 €).
Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ΤΩΡΑ. Υπογραφή και επέκταση ΣΣΕ παντού.
Υγεία, παιδεία, περιβάλλον και πολιτισμός : Δημόσια αγαθά.
Άμεσα μέτρα, προσλήψεις προσωπικού, δικαιώματα και γενναία αύξηση επενδύσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό
Δ. Τέλος, η Κλιματική Αλλαγή, η Τεχνητή νοημοσύνη και το μεταναστευτικό να αποτελέσουν άμεσα ζητήματα βιωσιμότητας και ποιότητας ζωής στον πλανήτη, που χρήζουν παγκόσμιου ενδιαφέροντος έρευνας, μελέτης και γενναίων επενδύσεων.
Οι συνθήκες κοινωνικής και πολιτική ώσμωσης θα αναδείξουν τα περιθώρια εκλογικής συμπόρευσης.
Οι πολιτικές θα προσδιορίσουν τα πρόσωπα που μπορούν να τις υπηρετήσουν.
Για να υπάρξει προοπτική πολιτικής συμπόρευσης η Αριστερά πρέπει να απαντήσει σε 4 ερωτήματα:
Ποιοι είμαστε; (αριστερή - προοδευτική ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα)
Με ποιους είμαστε; (Κοινωνικές συμμαχίες-κοινωνική διασύνδεση)
Ποιος είναι ο στόχος; (Σοσιαλιστικό μετασχηματισμός)
Με ποιο πολιτικό σχέδιο (προτεραιότητες, βασικοί άξονες πολιτικής κυβερνητικό σχέδιο).
Καθοριστικός παράγοντας εξελίξεων να είναι η συλλογικότητα και η άμεση ενεργοποίηση των πολιτών και των αντιπροσωπευτικών τους εκφράσεων.
Διονύσης Τεμπονέρας
Νομικός - Εργατολόγος
.jpg)
