Χαρά Καφαντάρη: Βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women’s Day) η οποία «γιορτάζεται» κάθε χρόνο την 8η Μάρτη, θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977, με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ με σκοπό να υποστηρίξει και να προωθήσει το διαρκή αγώνα, για τα δικαιώματα των γυναικών, σε όλους τους τομείς. Ίσα δικαιώματα στην εργασία, στην κατάληψη θέσεων ευθύνης, στην επιστήμη, στην πολιτική, στην οικογένεια και στην κοινωνική ζωή.

Ο ΟΗΕ, υπό τη σκιά της παγκόσμιας κλιματικής κρίσης που βιώνουμε, φέτος, υπογράμμισε ότι αυτή τη Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας, πρέπει να διεκδικήσουμε «Ισότητα των φύλων σήμερα, για ένα βιώσιμο αύριο».
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες που εργάζονται σε τομείς φυσικών πόρων, όπως η γεωργία, θα επηρεαστούν από την κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, ο αντίκτυπος δεν είναι ο ίδιος καθώς οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες σε διάφορους παράγοντες: κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτιστικούς.
Διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας και εργασιακής ανασφάλειας σε σχέση με τους άντρες, καθώς συχνά εργάζονται σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας .

Επίσης τα έμφυλα στερεότυπα εξακολουθούν να επηρεάζουν την κατανομή των εργασιών στο σπίτι, λαμβάνοντας υπόψη ότι η μη αμειβόμενη παροχή φροντίδας και οι οικιακές εργασίες, που εκτελούνται κυρίως από γυναίκες, τις επιβαρύνουν δυσανάλογα.
Στα δύο χρόνια της πανδημίας, οι γυναίκες είναι στην πρώτη γραμμή, καθώς αποτελούν την πλειονότητα των εργαζομένων που απασχολούνται στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης.

 Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) ανέδειξε ότι οι γυναίκες στην πανδημία βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν ένα τριπλό βάρος: το σπίτι να είναι ταυτόχρονα ο χώρος εργασίας, εκπαίδευσης και φροντίδας.
Ο περιορισμός των κοινωνικών σχέσεων, των ανθρώπινων επαφών και ο εγκλεισμός ως συνέπεια των lockdown είχαν ως απόρροια την εμφάνιση ψυχοκοινωνικών προβλημάτων αλλά και την αύξηση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας.

Επιτέλους, ξεκίνησε πιλοτικά η λειτουργία κάποιων Γραφείων Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ., που είχαν θεσμοθετηθεί επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όμως είναι αναγκαίο να αναβαθμιστούν και να ενισχυθούν με εξειδικευμένο ειδικό προσωπικό.
 Απαραίτητη επίσης, είναι και η ενίσχυση των κοινωνικών δομών στήριξης θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας με ιατροδικαστικά κέντρα, δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες, ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές και εξειδικευμένο προσωπικό νομικής, ιατρικής και ψυχολογικής υποστήριξης. 
Υπενθυμίζουμε, ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επικυρώθηκε, το 2018, η σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Το ελληνικό metoo, το οποίο ξεκίνησε μέσα από αποκαλύψεις σεξουαλικών παρενοχλήσεων και βιασμών στους χώρους του πολιτισμού, του αθλητισμού και εν γένει της εργασίας έφερε στην επιφάνεια όλες τις χρόνιες αντιλήψεις υποβάθμισης των γυναικών, την έλλειψη Παιδείας και μέτρων αντιμετώπισης από την πλευρά της Πολιτείας, στα θέματα έμφυλης βίας και προστασίας των θυμάτων.
Μέσα στο 2021 είχαμε 17 γυναικοκτονίες στην Ελλάδα. Αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ είναι η νομική καθιέρωση του όρου «γυναικοκτονία».
Η Κυβέρνηση της Ν.Δ κατήργησε τη Γενική Γραμματεία Ισότητας, μια κατάκτηση του γυναικείου κινήματος και της μεταπολιτευτικής εποχής, προωθεί οπισθοδρομικά πρότυπα γυναικών με video στα σχολεία και στην κοινωνία, αντί να καλλιεργεί αξίες και σεβασμό που οφείλουμε να δείχνουμε απέναντι σε κάθε άνθρωπο.

Όλες και όλοι πρέπει να αγωνιζόμαστε για την Ισότητα, σε μια κοινωνία δίκαιη, χωρίς πατριαρχία και έμφυλες διακρίσεις. Μια κοινωνία χωρίς πολέμους, με Ειρήνη, η οποία δυστυχώς σήμερα, πλήττεται από έναν άδικο πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος πρέπει να τελειώσει ΤΩΡΑ και οι γυναίκες αγωνίζονται σε αυτή την κατεύθυνση…

Αναρτήθηκε από Fabio Mera

Twitter