Χρειάστηκαν τρεις επίκαιρες ερωτήσεις για να αναγκαστεί ο αν. υπουργός Οικονομικών να ομολογήσει ουσιαστικά στη βουλή ότι είναι το υπουργείο και η κυβέρνηση που αποφασίζουν αν 50.000 Τσιγγάνοι χάσουν τα σπίτια τους και επιστρέψουν πίσω στους καταυλισμούς με τους αρουραίους και την ηπατίτιδα. Πρόκειται για τα στεγαστικά δάνεια που δόθηκαν ως κοινωνική πολιτική από το 2003 σε 9 χιλιάδες οικογένειες Τσιγγάνων, με το Δημόσιο εγγυητή στο 100% του ποσού.
Απαντώντας στη νέα ερώτηση του βουλευτή του ΜέΡΑ25 Κρίτωνα Αρσένη, ο κ. Σκυλακάκης είπε ότι όταν οι διαδικασίες που πρέπει να κάνουν οι τράπεζες αποτύχουν και το δάνειο καταπέσει, “τότε οι τράπεζες έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στο Δημόσιο και να απαιτήσουν την πληρωμή από το Δημόσιο”. Άρα, το κράτος θα πρέπει να έχει τον τελευταίο λόγο στο πώς θα αντιμετωπίσει αυτές τις 9 χιλιάδες οικογένειες και αν θα χάσουν τα σπίτια τους επειδή δεν έχουν καταφέρει να αποπληρώσουν τα δάνειά τους.
Τα δάνεια δόθηκαν με ΚΥΑ του 2003 και 2006 για Τσιγγάνους που διαβιούσαν σε καταυλισμούς της χώρας, σε σκηνές, παράγκες και άλλες κατασκευές που δεν πληρούσαν τις ελάχιστες προϋποθέσεις στέγης, σε εφαρμογή του εθνικού σχεδίου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των Τσιγγάνων στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα ήταν στεγαστική συνδρομή -και άλλη μία απόδειξη είναι ότι οι δικαιούχοι δεν πέρασαν ποτέ ούτε από την πόρτα τράπεζας.
“Να θυμίσουμε ότι αυτά είναι δάνεια τα οποία δόθηκαν σε ανθρώπους που δε θα μπορούσαν να τα αποπληρώσουν, μονογονεϊκές οικογένειες, με κριτήρια ευαλωτότητας, με 3.000 ευρώ εισόδημα. Οι άνθρωποι κατέθεσαν τα χαρτιά τους στους ΟΤΑ, με απλή γνωμοδότηση στην ουσία του ΟΤΑ ότι όντως είναι άστεγοι. Αυτά ήταν τα κριτήρια. Το Δημόσιο προφανώς και ήξερε ότι σε μονογονεϊκή οικογένεια, με ανάπηρα άτομα, με εισόδημα 3.000 ευρώ, αυτό το δάνειο αποκλειόταν ποτέ να αποπληρωθεί. Ήταν γνωστό, ήταν στο πλαίσιο κοινωνικής πολιτικής.
Με ντουντούκες έβγαιναν οι δήμαρχοι και καλούσαν στους καταυλισμούς τους ανθρώπους να πάρουν το δάνειο, και γι΄αυτό δεν πέρασαν καν από τις τράπεζες. Οι άνθρωποι κατέθεταν τις αιτήσεις τους στους δήμους”, είπε ο βουλευτής του ΜέΡΑ25. Αν δεν υπήρχε η εγγύηση του Δημοσίου, οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους δε θα εμπλέκονταν στη διαδικασία γιατί θα γνώριζαν ότι αδυνατούν να πληρώνουν.
Μιλά ο αν. υπουργός Οικονομικών για “εξωδικαστικούς συμβιβασμούς” και “ρυθμίσεις” σε μια ευάλωτη ομάδα -τη στιγμή που τέτοιοι “συμβιβασμοί” αποτυγχάνουν στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων ακόμα και σε μη ευάλωτους δανειολήπτες.
“Δεν έχουν έρθει στο Δημόσιο αυτά τα δάνεια. Έχουμε εντολές πληρωμών από τις τράπεζες και τα funds στους πολίτες, σε τσιγγάνους, σε μονογονεϊκές οικογένειες που έχουν ανάπηρους μέσα. Αυτή τη στιγμή φτάνουν τα ραβασάκια εντολών πληρωμής σε αναλφάβητους ανθρώπους, που δεν ξέρουν καν να διαβάσουν, και κρατάνε έναν κλειστό φάκελο κάπου στο σπίτι τους”, είπε ο Κρίτων Αρσένης. “Μιλάμε για το μέρος της κοινωνίας μας το οποίο είναι κοινωνικά πιο περιθωριοποιημένο. Με αυτά τα σπίτια που πήραν, πήγαν τα παιδιά τους στο σχολείο. Μπήκαν μέσα στην κοινωνία και ναι, αυτή η νέα γενιά έμαθε γράμματα και πήγε στο πανεπιστήμιο. Είναι δυνατό να στείλουμε 50 χιλιάδες ανθρώπους πίσω στους καταυλισμούς και την ηπατίτιδα;”
Η στάση της σημερινής κυβέρνησης είναι πολιτική απόφαση, είναι ρατσιστική πολιτική εναντίον μιας ευάλωτης κοινωνικής ομάδας. Με αυτά που λέει ο κ. Σκυλακάκης -εκπροσωπώντας την κυβέρνηση- παραβιάζει την αφετηριακή διαδικασία, που ήταν να δοθούν δάνεια σε ευάλωτους ανθρώπους οι οποίοι δε θα μπορούσαν να τα αποπληρώσουν, και τους αντιμετωπίζει ως “κανονικούς δανειολήπτες”. Η δήλωση του κ. Σκυλακάκη ότι θα κριθεί ο καθένας “εξατομικευμένα”, εκφράζει τον πυρήνα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που αρνείται τη συλλογική αντιμετώπιση μιας ευάλωτης ομάδας της κοινωνίας και την οδηγεί στον φόβο και την αβεβαιότητα.
Το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό -δεν έχει καμία σχέση με δάνεια και τράπεζες. Είναι προσπάθεια της κυβέρνησης να παραχαράξει την αρχική διαδικασία. Να σταματήσουν τώρα οι οποιεσδήποτε επιθετικές κινήσεις εισπρακτικών εταιρειών και τραπεζών σε βάρος των Τσιγγάνων. Η κυβέρνηση να διαγράψει το χρέος τους και να αφήσει τους ανθρώπους αυτούς να ζήσουν στα σπίτια τους αντί να προχωρά στη μεγαλύτερη πολιτική απένταξης Τσιγγάνων που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα.
Αναρτήθηκε από Fabio Mera