Λαϊκή Συσπέιρωση Αιγάλεω - Υποψήφιος Δημάρχος Νίκος Καραγιάννης: Σχολική Στέγη ή Σχολικά Άστεγοι

Άρθρο του Υποψήφιου Δημάρχου Αιγάλεω Ν. Καραγιάννη (Λαϊκή Συσπέιρωση) για τα σεισμόπληκτα σχολεία στο Δήμο Αιγάλεω

Σχολική Στέγη ή Σχολικά Άστεγοι
*Με αφορμή τη συμπλήρωση 4 χρόνων που τα σχολεία παραμένουν σεισμόπληκτα


Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται από το σεισμό της 19ης Ιούλη του 2019, που
άφησε στο πέρασμα του 7 σεισμόπληκτα σχολεία (15ο και 28ο νηπιαγωγείο, 7ο, 11ο,
17ο Δημοτικό, Ειδικό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο, το 1ο Γυμνάσιο και το Εσπερινό
Γυμνάσιο - Λύκειο).

Τέσσερα χρόνια μετά.. τα παιδιά μας παραμένουν στοιβαγμένα σε τάξεις άλλων
σχολείων όπου είχαν μεταφερθεί από το 2019, χωρίς τον απαραίτητο υλικοτεχνικό
εξοπλισμό, χωρίς αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, κυλικεία, ακόμα και τουαλέτες που θα
φτάνουν για όλα τα παιδιά.

Τέσσερα χρόνια κατά τα οποία η νυν Δημοτική Αρχή Γκίκα - Συμμαχία για το
Αιγάλεω (ΝΔ) και οι παρατάξεις Μπίρμπα - Ανάπλαση (ΣΥΡΙΖΑ) και Σκλαβούνου - Νέα
Εποχή (ΠΑΣΟΚ), ψήφιζαν τη μια πίσω από την άλλη, τις παρατάσεις του εργολάβου που
είχε αναλάβει την αποκατάσταση των σχολείων, την ίδια στιγμή που υπήρχε τεράστια
καθυστέρηση ακόμα και στην έναρξη των εργασιών. 

Είναι αποκαλυπτική η επιστολή του
εργολάβου που μεταξύ άλλων δηλώνει κώλυμα για την υλοποίηση των εργασιών επειδή
δεν εξασφαλίζεται από τη χρηματοδότηση του έργου, ικανοποιητικό κέρδος...

Θα πει κανείς “αποκλείεται να έχει κι άλλο πιο κάτω”, κι όμως ακόμα πιο ενδεικτικό
παράδειγμα στο ζήτημα της σχολικής στέγης είναι το υπό έξωση 9ο Δημοτικό, που οι
γονείς με τους πολύμηνους αγώνες τους, έγιναν γνωστοί σε όλη την Ελλάδα και
συνεχίζουν να παλεύουν να κρατήσουν το σχολείο τους, που έκλεισε σε μια νύχτα, γιατί
πουλήθηκε σε γειτονικό ιδιωτικό σχολείο.

Δηλαδή το ίδιο το κράτος υποχώρησε μπροστά στα κέρδη ενός ιδιωτικού ομίλου
και τώρα οι 100 μαθητές του σχολείου κάνουν μαθήματα σε αίθουσες στο μέγεθος ενός
κελιού, σε ένα προαύλιο όσο ένα μικρό γήπεδο μπάσκετ, χωρίς να υπάρχουν ούτε οι
ελάχιστες θεσπισμένες υποχρεώσεις για να λειτουργεί εκεί σχολείο με 200 μαθητές.

Και φυσικά υπάρχουν και τα παραδείγματα των ειδικών σχολείων που ντρέπεται
και η ντροπή για τις συνθήκες λειτουργίας τους, γιατί όσοι κυβερνούν και κυβέρνησαν
δεν έχουν τέτοιες ευαισθησίες. Το κτίριο του ΕΝΕΕΓΥΛ με τις γκρεμισμένες τουαλέτες, τα
κτίρια του ΕΕΕΕΚ και του ΕΝΕΕΓΥΛ, των ειδικών σχολείων με μαθητές με αυξημένες
ανάγκες, που έχουν αίθουσες και τουαλέτες που βρίσκονται στον πρώτο όροφο του
κτιρίου, χωρίς ασανσέρ, ενώ φοιτούν μαθητές με κινητικά προβλήματα.

Στο βωμό του επιχειρηματικού κέρδους θυσιάζονται οι ανάγκες των παιδιών μας
για μόρφωση σε σύγχρονα και ασφαλή σχολεία, θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές,
θυσιάζονται τα δικαιώματα μας, το εργατικό, λαϊκό εισόδημα.

Η Λαϊκή Συσπείρωση Αιγάλεω, διαχρονικά έχει στην προμετωπίδα των
διεκδικήσεων της, τα προβλήματα των σχολικών κτιρίων. 
Γι’ αυτό στήριξε και στηρίζει
τις διεκδικήσεις των Συλλόγων Γονέων και της Ένωσης Γονέων για ασφαλή και
σύγχρονα σχολικά κτήρια, για αυτό έχει κάνει δεκάδες ερωτήσεις και τοποθετήσεις για
αυτά τα θέματα στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Δεν υποτασσόμαστε στις κυβερνητικές ρετσέτες του “πηγαίνετε και όπου βγει”...
Αποφασιστικά ιεραρχούμε τις ανάγκες των παιδιών μας και των οικογενειών μας, των
μαθητών, των γονιών και των εκπαιδευτικών σε σύγκρουση με τα “μαθηματικά της
οικονομίας του ρεαλισμού”.

Δεν αποδεχόμαστε το “ρεαλισμό” όταν πρόκειται για έργα που εξυπηρετούν τους
σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων και των αντίστοιχων εργολάβων, η
χρηματοδότηση βρίσκεται σε χρόνο μηδέν. Το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι
«ευέλικτο», «γρήγορο», «υπεύθυνο», «σύγχρονο».

Αλλά όταν πρόκειται για τις αναγκαίες υποδομές στη σχολική στέγη τότε το κράτος
είναι «αργό», «δύσκαμπτο», χάνονται φάκελοι, καθυστερούν έγγραφα, η γραφειοκρατία
τσακίζει κόκαλα! Τότε η χρηματοδότηση έργων και προγραμμάτων για την ικανοποίηση
των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών περιορίζεται στις λεγόμενες “αντοχές της
οικονομίας”

Για αυτό στεκόμαστε απέναντι στις πολιτικές επιλογές όλων των παρατάξεων που
διοίκησαν το Δήμο (Γκίκας-Μπίρμπας-Σκλαβούνος) και στήριξαν ακριβώς με τα ίδια
κριτήρια τον προγραμματισμό έργων κι υποδομών του Δήμου. Για αυτό και η κατάσταση
παραμένει τραγική, στην τεράστια πλειοψηφία των σχολείων.

- γερασμένα και υποσυντηρημένα σχολεία, υπόγειες τάξεις, τάξεις χωρισμένες με
γυψοσανίδες

- σχολεία χωρίς αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, χωρίς γυμναστήριο και βιβλιοθήκη,
χωρίς τραπεζαρία

- σχολεία με τσιμεντένια προαύλια, χωρίς ένα δέντρο και πολλά άλλα
Ομολογούν κυνικά ότι η συντήρηση των σχολικών κτιρίων, πόσο μάλλον η
ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων εξαρτώνται από το αν θα εγκριθεί η χρηματοδότησή
τους από ευρωπαϊκά προγράμματα.
 Αλλά ταυτόχρονα δεν διεκδικούν χρηματοδότηση
από τον κρατικό προϋπολογισμό, για την οριστική επίλυση των κτιριακών σχολικών
προβλημάτων.

Την ίδια στιγμή συμφωνούν στο Δημοτικό Συμβούλιο, να διοχετεύονται
εκατομμύρια για μια σειρά από επιχειρηματικές δραστηριότητες, όπως οι “πράσινες”
επενδύσεις που χρηματοδοτεί ο Δήμος για την λεγόμενη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση,
λες και το βασικό πρόβλημα στο Αιγάλεω είναι ότι δεν βρίσκουμε που να φορτίσουμε τα
ηλεκτρικά μας αυτοκίνητα.

Η Διοίκηση Γκίκα και οι παρατάξεις Μπίρμπα και Σκλαβούνου έχουν ψηφίσει κάθε
παχυλό κονδύλι που έρχεται για τη δήθεν ενεργειακή αναβάθμιση των σχολείων, με
εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ να καταλήγουν στις τσέπες των μεγαλοεργολάβων, για να
υλοποιηθεί η λεγόμενη “πράσινη μετάβαση”.
 Ενώ ταυτόχρονα, διαπράττεται ένα έγκλημα στα σχολεία.

Οι κακοτεχνίες στα κτήρια των σχολείων που έχουν περάσει από, τουλάχιστον, 3
μεγάλους σεισμούς, κρύβονται κάτω από σοβαντίσματα και βαψίματα, γίνεται δηλαδή
ενεργειακή αναβάθμιση δίχως να έχει γίνει προσεισμικός έλεγχος, δίχως να έχουν γίνει
οι απαραίτητες κατασκευές και επισκευές.

Ο συμβιβασμός με το δήθεν ρεαλισμό σημαίνει στην πράξη στήριξη στις
κυβερνήσεις, που έχουν μειώσει κατά 1,8 δις € τα τελευταία 11 χρόνια τα κονδύλια για
την παιδεία.
Από κοινού τα κόμματα που κυβέρνησαν και στηρίζουν τις παρατάξεις που
έχουν διοικήσει όλα αυτά τα χρόνια τον Δήμο του Αιγάλεω, έχουν μειώσει κατάεκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τα κονδύλια για την Παιδεία, για την Τοπική Διοίκηση
και τις αρμοδιότητες που αυτή έχει, ως κομμάτι του κράτους.

Είναι ενδεικτικό το παράδειγμα των αντισεισμικών ελέγχων στα σχολεία και
γενικότερα, στα δημόσια κτήρια.

Το 2001, που αποφασίστηκε να γίνει ένας ταχύς οπτικός έλεγχος, μέχρι σήμερα το
80% από τα περίπου 80.000 δημόσια κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία, που σε κάθε σεισμό
αποδεικνύεται η τρωτότητά τους, παραμένει ανέλεγκτο.
 Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι
 αυτά που έγινε αυτός ο έλεγχος βρέθηκε ότι κοντά στο 30% έχριζε ανάγκης άμεσων
παρεμβάσεων, που μόνο σε ελάχιστα απο αυτά έχουν γίνει. Τέτοιοι έλεγχοι θα πρέπει να
γίνουν άμεσα, όχι μόνο στα δημόσια κτίρια, αλλά και σε εργοστάσια και επαγγελματικούς
χώρους, χώρους διασκέδασης και γενικά σε χώρους όπου συγκεντρώνονται πολλοί
άνθρωποι.

Αν ήταν προτεραιότητά τους τα σχολεία – τα σεισμόπληκτα σχολεία στην
προκειμένη περίπτωση – θα είχαν κινήσει όλες τις διαδικασίες για να κηρυχθεί ο
δήμος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να λάβει έκτακτη επιχορήγηση, με
άμεσες διαδικασίες αποκατάστασης των ακατάλληλων και επικινδύνων
σχολείων.

Αντίθετα, έχουν επιλέξει να πειθαρχούν στις κατευθύνσεις της
κυβέρνησης και της Ε.Ε, που θεωρούν “κόστος” τα αναγκαία έργα αντισεισμικής
προστασίας και των σχολείων του Δήμου μας.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση, ρεαλιστικό είναι αυτό που ικανοποιεί τις
σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, τις ανάγκες των πολλών.

Αλλά αυτό προϋποθέτει σύγκρουση και απειθαρχία με τις κατευθύνσεις ΕΕ
και κυβερνήσεων, των άλλων κομμάτων του συστήματος.

Όλα αυτά τα προβλήματα τα έχουμε αναδείξει ως Λαϊκή Συσπείρωση με πολλές
ερωτήσεις, με τοποθετήσεις των δημοτικών μας συμβούλων, με παρεμβάσεις προς την
Υπουργό και τους αρμόδιους φορείς.

Γιατί η Λαϊκή Συσπείρωση με την αγωνιστική και αταλάντευτη δράση και κυρίως με
την πολιτική της τοποθέτηση βάζει σταθερά στο επίκεντρο τις ζωές μας, τις δικές μας
σύγχρονες ανάγκες!

Είναι ανάγκη όλοι και όλες να “κάνουμε λογαριασμό”, να σκεφτούμε τι ζήσαμε τα
τελευταία χρόνια και τι έλεγαν ο ένας μετά τον άλλο, όλοι όσοι διοίκησαν το Δήμο
διαχρονικά.
 Σήμερα πρέπει να κάνουμε μια διαφορετική επιλογή, για να μπορέσουμε να
βάλουμε ένα φρένο, να εμποδίσουμε τις επικίνδυνες εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, να
πάρουμε ανάσες ανακούφισης και να έχουμε ορισμένες κατακτήσεις.

Το κρίσιμο δίλημμα που πρέπει να απαντήσουμε, είναι αν θα είναι δυνατές
οι παρατάξεις που διοίκησαν το Δήμο με τα γνωστά αποτελέσματα, αν θα είναι
δυνατά τα κόμματα που τους υποστηρίζουν και οι κυβερνήσεις τους που μας
έφτασαν ως εδώ, ή θα είναι δυνατός ο λαός του Αιγάλεω, με πολύ πιο ισχυρή τη

Λαϊκή Συσπείρωση.

Αναρτήθηκε από Fabio Mera

Twitter